30
In Memoriam Corry van IJzendoorn-Sonneveldt
Corry tijdens een
ommetje met haar hondje
ommetje met haar hondje
Wij ontvingen het trieste bericht dat dinsdag 26 januari 2021 ons oud-lid en lid van verdienste Corry van IJzendoorn-Sonneveldt op 85-jarige leeftijd is overleden.
Enkele jaren na de oprichting van de club werd Corry lid van de Kromhouters. In die jaren maakte zij actief deel uit van de Kromhouters-familie. Dat bleef zo, ook na haar huwelijk. Bijna het hele gezin vertoefde wekelijks als spelers op onze velden. Aanvankelijk op de Lok (op de locatie van TEC) en later aan de Oude Medelsestraat. Corry speelde jarenlang als keepster en heeft tot en met de midweekse veterinnenwedstrijden, competitie gespeeld. Zij hield van de gezelligheid en genoot van het contact met anderen (en het sigaretje en biertje).
Corry heeft vooral in de zestiger, zeventiger en tachtiger jaren van de vorige eeuw een heel belangrijke rol gespeeld binnen onze club. Zij bekleedde jarenlang meerdere functies. Onder meer als bestuurslid namens de Jeugdcommissie, algemeen wedstrijdsecretaresse en wedstrijdsecretaresse-jeugd. Ook maakte Corry deel uit van de lustrumcommissies, die respectievelijk het derde, vierde en vijfde lustrum organiseerden.
Elke zaterdag was zij aanwezig op het veld aan de Oude Medelsestraat en zorgde ervoor, dat de organisatie rondom de vele wedstrijden vlekkeloos verliep. Ze ontving de begeleiders van de bezoekende teams, regelde tot op het laatste moment scheidsrechters voor de wedstrijden - tot haar grote frustratie kwamen vele 'aangewezen leden' zonder af te zeggen niet opdagen- en wist daarom onder meer ondergetekende elke week te vinden en 'deed de bar', zoals dat heet.
Vanaf het moment dat de Kromhouters gingen zaalhockeyen, verzorgde zij daarvan de organisatie. Dat werd door haar vastgelegd in een extra dik nummer van 'de Hoenderik'. Naast het gehele zaalhockeyprogramma van de maanden december, januari en februari stonden daarin ook alle gegevens van trainingen, zaalleiding, scheidsrechters en rijders voor de uitwedstrijden. Een klus van jewelste.
Een heel bijzonder en uiterst bewerkelijk karwei was het elke week (!) uittikken van alle ingeleverde kopij voor het clubblad de Hoenderik. Bestuursmededelingen, opstellingen, wedstrijdprogramma en vooral ook de vele wedstrijdverslagen en columns, waaronder Tableau, werden, na te zijn uitgetypt, door haar 'drukklaar' aangeleverd om te worden gestencild.
Op de maandagavonden was zij, na afloop van diverse commissievergaderingen, enthousiast lid van het Hoenderik-team dat het gedrukte clubblad verzorgde (vouwen, nieten en banderollen). Voordien werden deze activiteiten bij haar thuis door jeugdleden uitgevoerd.
Corry is jarenlang de spil van ons clubleven geweest. Wij houden haar daarvoor in onze dankbare herinnering. Wij wensen haar kinderen Mieke, Peter Jan, Corien en Michiel en overige familie veel sterkte bij dit verlies.
Joop Jaspers en Eric Wonink (Tableau)
Een ontroerende ontboezeming over Corry van IJzendoorn, gezien op Facebook:
Corry van IJzendoorn - de baas van de hockeyclub
Ik zal een jaar of 13 geweest zijn, toen ik lid werd van de THCC. De Tielse Hockey en Cricket Club.
Waarom ik lid ben geworden, weet ik niet, goed was ik er niet in en dat ben ik ook nooit geworden. Mijn moeder hockeyde ook, dat zal het wel geweest zijn.
Ieder bedrijf, iedere organisatie en iedere vereniging wordt geleid door mensen, meestal betaald, bij verenigingen vaak door vrijwilligers, zo ook de Tielse hockeyclub. Elke zaterdag werden de activiteiten in goede banen geleid door Corry van IJzendoorn. Zij was er altijd, de velden werden opgetuigd, elke wedstrijd begon op tijd, er waren altijd scheidsrechters en in de pauze was er thee of aanmaak limonade, Mevrouw van IJzendoorn zorgde dat het in orde kwam. Ik vond haar toen streng en niet erg aardig, maar goed, ik was 13 en wat wist ik nou van het leven. Ook op de hockeyclub feestjes van toen gebeurden geen gekke dingen, want daar zorgde Mevrouw van IJzendoorn wel voor, zij hield de hele avond de boel goed in de gaten.
Vele jaren later zag ik haar weleens lopen in het centrum van Tiel, vaak in de buurt van het gemeentehuis en toen al met een rollator. Ik maakte weleens een praatje met haar over hoe het ging en ik kwam er achter dat het eigenlijk een hele lieve vrouw was. Dit weekend reed ik nog langs het gemeentehuis en moest plotseling aan haar denken, hoe zou het met haar zijn, zou ze nog leven.
Totaal onverwacht krijg ik vandaag antwoord op die vraag, want in de krant staat haar overlijdensbericht.
Het doet me meer dan ik had verwacht, ik denk dat ze met haar aanwezigheid elke zaterdag op de hockeyclub, onbewust toch indruk op me heeft gemaakt en dat de persoon die ik nu ben, ook een heel klein beetje door haar gevormd is. Corry van IJzendoorn, de baas van de hockeyclub, bedankt voor alles wat u ooit voor ons gedaan hebt en rust zacht.
Ben van Steenwijk, jongetjes C2
Corry van IJzendoorn - de baas van de hockeyclub
Ik zal een jaar of 13 geweest zijn, toen ik lid werd van de THCC. De Tielse Hockey en Cricket Club.
Waarom ik lid ben geworden, weet ik niet, goed was ik er niet in en dat ben ik ook nooit geworden. Mijn moeder hockeyde ook, dat zal het wel geweest zijn.
Ieder bedrijf, iedere organisatie en iedere vereniging wordt geleid door mensen, meestal betaald, bij verenigingen vaak door vrijwilligers, zo ook de Tielse hockeyclub. Elke zaterdag werden de activiteiten in goede banen geleid door Corry van IJzendoorn. Zij was er altijd, de velden werden opgetuigd, elke wedstrijd begon op tijd, er waren altijd scheidsrechters en in de pauze was er thee of aanmaak limonade, Mevrouw van IJzendoorn zorgde dat het in orde kwam. Ik vond haar toen streng en niet erg aardig, maar goed, ik was 13 en wat wist ik nou van het leven. Ook op de hockeyclub feestjes van toen gebeurden geen gekke dingen, want daar zorgde Mevrouw van IJzendoorn wel voor, zij hield de hele avond de boel goed in de gaten.
Vele jaren later zag ik haar weleens lopen in het centrum van Tiel, vaak in de buurt van het gemeentehuis en toen al met een rollator. Ik maakte weleens een praatje met haar over hoe het ging en ik kwam er achter dat het eigenlijk een hele lieve vrouw was. Dit weekend reed ik nog langs het gemeentehuis en moest plotseling aan haar denken, hoe zou het met haar zijn, zou ze nog leven.
Totaal onverwacht krijg ik vandaag antwoord op die vraag, want in de krant staat haar overlijdensbericht.
Het doet me meer dan ik had verwacht, ik denk dat ze met haar aanwezigheid elke zaterdag op de hockeyclub, onbewust toch indruk op me heeft gemaakt en dat de persoon die ik nu ben, ook een heel klein beetje door haar gevormd is. Corry van IJzendoorn, de baas van de hockeyclub, bedankt voor alles wat u ooit voor ons gedaan hebt en rust zacht.
Ben van Steenwijk, jongetjes C2
