8
IN MEMORIAM Phil Klop
Lieve Kromhouters, Het jaar 2022 is helaas begonnen met het nare bericht van het overlijden van Phil Klop, één van De Kromhouters ereleden.
Namens alle Kromhouters willen wij met onderstaande In Memoriam onze steun uitspreken naar de hele familie van Phil en onze bijzondere waardering uiten voor alles wat Phil heeft betekent voor onze club. In een tijd waarin het bijdragen aan een club vanuit een vrijwilligers rol onder druk staat, is het des te bijzonderder te mogen vernemen wat Phil destijds -en ook nog recentelijk- voor de spirit van De Kromhouters heeft betekent. We zien Phil dan ook nog steeds als een voorbeeld en putten energie uit zijn bijdragen. Wij wensen zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen sterkte met het verwerken van dit verlies.
Namens alle Kromhouters willen wij met onderstaande In Memoriam onze steun uitspreken naar de hele familie van Phil en onze bijzondere waardering uiten voor alles wat Phil heeft betekent voor onze club. In een tijd waarin het bijdragen aan een club vanuit een vrijwilligers rol onder druk staat, is het des te bijzonderder te mogen vernemen wat Phil destijds -en ook nog recentelijk- voor de spirit van De Kromhouters heeft betekent. We zien Phil dan ook nog steeds als een voorbeeld en putten energie uit zijn bijdragen. Wij wensen zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen sterkte met het verwerken van dit verlies.
Bestuur THCC De Kromhouters
Op nieuwjaarsdag is in Geldermalsen oud voorzitter en erelid Phil Klop na een kortstondig ziekbed overleden. Phil was zeer actief binnen de Kromhouters en heeft vele functies vervult.
Phil als hockeyer
Phil zette zijn eerste stappen op het hockeyveld bij SCHC in Bilthoven. Daar bleek al snel, dat hij een grote aanleg voor het spelletje had en er lag wat dat aangaat een mooie toekomst voor hem in het verschiet. Jong Oranje lonkte zelfs.
Het gezin Klop verhuisde in 1962 naar de Betuwe en Phil werd lid van de Kromhouters.
Ook daar ontpopte hij zich als een uitstekend hockeyer en speelde alras in Heren I. Tot het moment dat hij met zijn auto tegen een boom knalde en zwaar gewond raakte.
Dit feit bepaalde in hoge mate zijn verdere hockeycarrière en vooral ook zijn loopvermogen. Beiden stagneerden. Zijn lopen werd meer een gemankeerd hobbelen met twee dik ingezwachtelde knieën. Zijn fanatisme had echter allerminst een deuk opgelopen.
Hij ontplooide zich de daarop volgende jaren zowel óp- als naast het veld als een groot organisator, bestuurder en clubman. Phil was verknocht aan het hockeyspel en het verenigingsleven. Naast prestatiehockey moest er vooral ook ruimte zijn voor gezelligheid. Hockey is ook een familiesport. Zowel hij als Doortje hebben hun hockeygenen aan hun kinderen doorgegeven.
Phil als captain van Heren V
Phil creëerde vanaf eind jaren '60 met enkele hockeyvrienden zijn eigen hockeyfamilie, waarbij gezelligheid voorop stond, maarrr... er moest ook gewonnen worden. En dat alles werd vormgegeven in een team, dat in de loop van de jaren een zogenaamde status aparte wist te verwerven binnen de club, Heren V. Met hem als captain uiteraard.
De reden, dat het team zijn speciale status verkreeg, was mede te danken aan het feit, dat het jarenlang werd bevolkt door wel zeer bijzondere, qua techniek, leeftijd en sociaal profiel niet in een ander team te plaatsen lieden, die ruimhartig door Phil c.s. als speler in Heren V werden opgenomen.
Phil regeerde als een 'pater familias' over het team. Binnen- en buiten het veld, streng maar rechtvaardig. Hij eiste commitment van zijn mannen. En dat betekende een actieve betrokkenheid bij zowel activiteiten binnen als buiten het team.
Hij speelde laatste man, riep spitsen een halt toe, maar verdeelde bovenal met groot spelinzicht en speciale slagtechniek het spel. Die slagtechniek kenmerkte zich door een snel, vanuit de heupen en polsen ronddraaiende stick. Naar links kijken en toch naar rechts slaan. Die techniek. Het beste kwam deze slag tot zijn recht bij de strafcorners. Vele ballen wist hij met voornoemde slagtechniek in het doel te ranselen. Hij was dan ook veruit de topscorer van het team.
De kern van het elftal bestond uit een mix van technische spelers, mannen met veel loopvermogen (de loopjongens), een hele snelle rechtsbuiten, een stofzuiger op het middenveld, een spits ('de schoffelaar van Heerewaarden') en héél veel stoorzenders, jongens die tegenstanders hinderlijk voor de voeten konden lopen. Opgemerkt dient te worden, dat geen enkele speler álle voornoemde eigenschappen in zich had, behalve dan het nog niet genoemde derde vermogen, het drinkvermogen. Kortom Heren V was een bijzonder gezelschap, moeilijk te verslaan en werd menigmaal kampioen.
Phil als organisator
Het team ontplooide vele activiteiten voor de Kromhouters. Bij de organisatie speelden de vrouwen van de teamleden ook een prominente rol. Doel: fondsenwerving. De gehele opbrengst kwam ten goede aan de club. Zo waren er toernooien met speciale attracties. Heuse kamelen liepen over het veld, waarop kinderen, maar tot grote hilariteit ook volwassenen, tegen betaling een ritje konden maken. Met als klapstuk de splinternieuwe bar, die het team van de opbrengst aan de club schonk. Het team bouwde de bar zelf! Daaraan lag natuurlijk wel enig eigenbelang ten grondslag.
En het team nam deel aan toernooien. Bij één daarvan had Phil al een dag voorafgaand aan het toernooi, een blokhut gehuurd, alwaar drie dagen, al of niet met partners, gebivakkeerd zou worden. Een bevriend team werd die avond uitgenodigd en zonder een bal te hebben geslagen was het al een groot feest. Phil had zijn complete geluidsinstallatie met voor die tijd grote boxen meegenomen, waardoor met luid volume menige hit te horen was in de bossen van Mook.
Phil als trainer
Phil was begin jaren '70 ook nog trainer van Heren I. Tijdens de conditietraining werd in die tijd vooral de nadruk gelegd op spierversterkende oefeningen. Been, rug en buik werden op diverse manieren geteisterd. Zo kwam het voor, dat wij soms op onze buik in de modder allerlei vreemde capriolen moesten uithalen met bij aanvang steevast dezelfde grap van hem: Kuiltje graven heren!! In de modder viel dat nog wel mee, maar op de harde klei was dat ondoenlijk.
Phil als bestuurder
Phil was ook voorzitter van de Kromhouters. Tijdens zijn voorzitterschap vond de verhuizing van de club plaats van de kleivelden aan de Medelsestraat naar Rauwenhof met kunstgras en een groot nieuw clubhuis. In de periode tussen 1984 - 1991 leidde hij de club. Hij zette het 'prestatie hockey' weer op de agenda. Een beleidsnota zag het licht. Heren 1 was naar de eerste klasse gepromoveerd. Spelers moesten in de toekomst worden opgevolgd door de jeugd. Daarom moest die groep al vanaf jonge leeftijd intensief worden getraind, was zijn visie. Tevens moest er in zijn optiek ruimte zijn voor recreatief hockey. Maar bij alles stond voorop de bereidheid er 'samen er iets van te maken' en stond 'het samen genieten' hoog in zijn vaandel. Voor zijn enorme inzet en betrokkenheid bij de club werd hij in 1993 benoemd tot erelid.
En Phil als verbindende factor
Toen Phil met enkele oudgedienden stopte met hockey stierf het Heren V een langzame dood. Hij, de verbindende factor, was weg!
Onder meer daarom besloot hij 6 jaar terug met een klein groep gelijkgestemden een reünie voor het team te organiseren. Aanvankelijk elke twee jaar, maar al snel jaarlijks. We werden tenslotte mannen van de dag. Het betrof een gezellig samenzijn buiten; met eten en drinken in een tent aan een lange tafel. Met na het eten vuurkorven met stoelen eromheen om bij te praten en oude verhalen op te halen. Met Phil, die als captain de bijeenkomst opende, de aanwezigen warm welkom heette en tevens even stilstond bij de teamleden die ons waren ontvallen. Om vervolgens het glas te heffen: 'Op het leven!'. Phil ten voeten uit! September jl was hij nog actief als kippetjes-broaier.
Tot op het laatst heeft Phil met zijn kenmerkende instelling en onuitputtelijke energie getracht zo lang mogelijk van de sport én het leven te genieten. Totdat het niet meer ging. Wij zeiden wel eens tegen elkaar, dat wanneer je ernstig ziek wordt, je vooral geluk moet hebben. Dat was hem niet gegeven.
Met Phil is een markante man en vriend heengegaan. Wat rest zijn de mooie verhalen en herinneringen. Ik ga hem, en velen met mij, vreselijk missen.
Wij wensen Doortje, Philip, Casper, Elsbeth en kleinkinderen heel veel sterkte met het dragen van dit verlies.
Tableau Eric
