2
Ons Kromhouters erfgoed ... Heren 1 2010-2015
Eric Wonink duikt dit keer voor ons in een wat recenter verleden. Onder andere over hoe de aanpak van Heren 1 een flinke update kreeg.
Stan Went en Eric Wonink waren in 2010 de coaches van Heren 1. Stan was vooral actief op het tactisch vlak. Eric ondersteunde hem daarbij en was vooral doende met het organiseren van de randzaken rond het team.
Stan Went en Eric Wonink waren in 2010 de coaches van Heren 1. Stan was vooral actief op het tactisch vlak. Eric ondersteunde hem daarbij en was vooral doende met het organiseren van de randzaken rond het team.
Heren I 2010
Bij zijn aantreden als coach in 2010 heeft Eric voor het team de volgende basisregels gesteld.
Algemeen:
Heren I (en trouwens ook Dames I) is het vlaggenschip van de Kromhouters. In die zin hebben jullie een voorbeeld functie. De teams worden gesponsord, dat betekent dat je training en begeleiding krijgt van gekwalificeerde trainer/coaches.
En jullie krijgen trainingspakken.
Specifiek:
Je hebt, zonder je het wellicht te realiseren, een voorbeeldfunctie; ook voor de jeugd.
Ik wil dat het team daarom actief iets terug doet voor de club, te weten:
Als speler:
- het fluiten van wedstrijden;
- het schrijven van wedstrijdverslagen (dat werden tot voor Corona ware essays);
- het begeleiden van 2 jeugdspelers van de dag (mochten bij teambespreking voor de wedstrijd aanwezig zijn en met zijn tweeën voor het begin van de wedstrijd twee aan twee op goal afgaan en scoren (en mochten met hun favoriete spelers op de foto). - Is nu niet meer; leidde af van concentratie en scherpte voor de wedstrijd en sommige ouders leverden hun kinderen af en verdwenen weer, zodat we soms als oppas fungeerden- .
- het altijd in clubtenue en of trainingspak van sponsor verschijnen;
- het geven van clinics aan de jeugd;
- het bijwonen van de Algemene ledenvergadering (daar worden beslissingen genomen, die het team zouden kunnen betreffen).
En als gastheer:
- het ontvangen van de tegenstander en scheidsrechters door de teammanager;
- het na de wedstrijd drankje en broodjes aanbieden aan scheidsrechters en tegenstanders;
- het meehelpen schoonmaken bij het sluiten van het clubhuis.
Deze regels zijn voor zover ik weet nog steeds actueel.
Heren I was
samengesteld uit Jongens A1, aangevuld met enkele jongens vanuit Heren
II. Een zeer talentvol team, dat de basis vormde van het team, dat in
2015 naar de 1ste klasse promoveerde.
Bovenste rij:
Eric Wonink, Matthijs de Groot, Bart van het Klooster, Pieter Dolron, Justin van Wissen, Bastiaan de Groot, Ruben Wonink, Duco van Schaik en Stan Went.
Onderste rij:
Floris Sikkel, Nick Funcke, Bas Bongers, Sjoerd te Bogt, Lodewijk Sikkel en Tjeerd Copper.
Bryan Arts en Mike Orlemans maakten ook deel uit van dit team, maar ontbreken op de foto.
Eric Wonink, Matthijs de Groot, Bart van het Klooster, Pieter Dolron, Justin van Wissen, Bastiaan de Groot, Ruben Wonink, Duco van Schaik en Stan Went.
Onderste rij:
Floris Sikkel, Nick Funcke, Bas Bongers, Sjoerd te Bogt, Lodewijk Sikkel en Tjeerd Copper.
Bryan Arts en Mike Orlemans maakten ook deel uit van dit team, maar ontbreken op de foto.
Mike Orlemans en Bryan Arts
Josine Wildemans
Ex hoofdklasse speelster en eerste vrouwelijke coach bij Heren I
Silvio Arzini, luisterend oor voor de boys (en latere coaches), mediator, opsteller van het rijschema en bewaker van het scorebord.
Mischa van Oostveen in een voor hem niet echt karakteristieke pose, want in rust.
En achter elke succesvolle man staat zijn niet minder fanatieke vrouw Linda.
Mei 2015
Het is dik zes jaar geleden, dat de Kromhouters in zwaar weer verkeerde. Heren I degradeerde naar de derde klasse en zegde 'en masse' hun lidmaatschap op. Dames I was op sterven na dood, want veel dames stopten en heel meisjes A1 ook. Met veel moeite werd het team nog in de lucht gehouden. De club bevond zich sportief in verraderlijke wateren.
Het gros van Jongens A moest naar Heren I, aangevuld met enkele enthousiastelingen uit Heren II. Omdat ik de meesten van hen vanaf hun achtste jaar op de achtergrond heb begeleid (Arnold Sikkel en Hans Orlemans waren hun trainer, coaches), werd ik gevraagd het nieuwe 'heren 1' (de meesten waren nog geen 18) te gaan coachen. Mischa was de trainer en ik vroeg Stan Went samen met mij deze uitdagende klus te klaren.
We hadden vertrouwen in de groep, want er zat volgens ons voldoende potentieel in om terug te keren naar de tweede klasse. Wij dachten dat in drie jaar te realiseren en alle jaren streden onze jongens, aangevuld met enkele (nieuwe en oud leden) mee om de bovenste plaatsen, maar kwamen steeds tekort om de volgende stap te maken.
Ongedurigheid, het alleen maar naar voren hockeyen, geen leiderschap in het veld, geen wedstrijd bij een gunstig resultaat 'uit' kunnen spelen waren vaak de oorzaak dat onnodig veel potjes verloren gingen en het steeds net niet was. Vorig seizoen was daar het beste voorbeeld van.
Nu, 6 jaar, een andere trainer en enige coaches later, van het oorspronkelijke jongens A zijn nog 6 mannen over, kon het bijna niet anders of dit seizoen was de ideale kans de vermaledijde derde klas te verlaten . Oefenpotten tegen tweede klassers werden doorgaans gewonnen, maar steeds was er weer een ander team dat ons dwars zat, of we zaten onszelf in de weg.
De eerste seizoenshelft leek met de koppositie te worden afgesloten, maar de laatste drie wedstrijden leverden slechts één punt op. Na de winterstop leek het scenario zich te (kunnen gaan) herhalen. Weer werd de koppositie snel behaald. Daarbij ook geholpen door het feit, dat de concurrenten soms onbegrijpelijk punten lieten liggen.
Met nog vier rondes te gaan, werd van de nummer drie uit de rangschikking verloren. Maar het weekend daarna verloor diezelfde club en speelde nummer twee, Waddinxveen gelijk. Regelneven uit onze club hadden uit de reglementen geleerd, dat bij een gelijk aantal punten, niet het doelsaldo (positief voor ons), maar het aantal gewonnen wedstrijden de doorslag zou geven.
Kromhouters had 15 winstpartijen, Waddinxveen slechts 12. Bij een gelijkspel zou Waddinxveen ons niet meer in kunnen halen. Dus met heel veel auto's en zelfs een minibusje vol met enthousiaste supporters / ouders / en andere teams op naar de uitwedstrijd. Na een rommelig begin en slordigheden achterin was het bij de rust 2-1 voor de tegenstander.
De tweede helft was een stormloop op het vijandelijke doel, die steevast stukliep op een zeer goede keeper en wel negen man in eigen cirkel. Er leek geen doorkomen aan. Vlak voor tijd ontsnapten we aan de genadeklap, toen tijdens een van de schaarse uitvallen, een speler voor open doel de bal gelukkig naast schoof. Tot drie minuten voor tijd.
Onze laatste man, Ruben Wonink, doorgeschoven naar de spitspositie, nam bij de middellijn een moeilijke bal schitterend mee, schudde twee spelers van zich af en kwam zo oog in oog met hun keeper. Hij hield het hoofd koel, passeerde de keeper en wist nog net de bal met een beheerste schuiver in de hoek te plaatsen. Euforie bij ons en diepe verslagen hij bij Waddinxveen. De gelijkmaker was voldoende voor het kampioenschap en een feestje.
Nu hebben we wel meer feestjes gehad, maar dan zonder kampioenschap. Nu 'dreigen' zelfs nog 4 teams kampioen te worden. Dames I, Dames II, Heren II en III, het zou niet óp kunnen.
Nog even terug naar de wedstrijd. De staf en alle jongens verdienen natuurlijk een felicitatie. Vooral zichtbaar is de groei, die het team doormaakte, hetgeen resulteerde in winstpartijen, die anders verloren werden. En ook op mentaal vlak werden stappen gezet. Meer een team en minder kaarten. En allemaal wat ouder natuurlijk.
Wie had zes jaar geleden kunnen denken, dat onze club sportief weer zo aan de weg zou timmeren (en dan heb ik het nog niet eens over meisjes C1!!)
Na afloop mocht ik vele felicitaties in ontvangst nemen als vader van de doelpuntenmaker van de beslissende goal. En u mag best weten, ik was apetrots. Kippenvel moment. Wat ik zelf een hele aparte bijkomstigheid vind is het volgende:
In de eerste helft van de jaren '80 promoveerden wij van de tweede naar de eerste klasse. En wat denkt u? In de beslissende wedstrijd scoorde ik ook!
'Zo vader, zo zoon'
Tabelau Eric Wonink
Toelichting op de Eurosponsoring (zie bijlage website)
Eurosponsoring
Het betreft de brief v.w.b. de Eurosponsoring. Een initiatief van Stan Went en ondergetekende.
Ik schreef regelmatig brieven naar de sponsoren met de tussenstanden van zowel de competitie als de voorgescoorde doelpunten en dus het verschuldigde aantal Euro's.
Uiteindelijk is van 2010 tot begin 2013, door slechts een 20 tal sponsoren, € 2500 (!!) opgehaald.
De helft daarvan is door de captain aan de voorzitter uitgereikt als bijdrage voor het derde kunstgrasveld.
Eis was, dat de namen van de sponsoren werden vermeld op het sponsorbord van dat derde kunstgrasveld in het clubhuis.
In bijgaand document zijn de uitgangspunten van de actie beschreven.
De sponsoren sloten met mij een (getekend) contract af, dat door allen tot op het laatst toe werd nagekomen.
Een succesvolle actie kan ik wel stellen.
Tableau Eric Wonink
Bijlage
